Çoğu erkek maç izleyebilen, ligi takip eden, takımını destekleyen kızlardan hoşlanmadığını belirtir.. Maç, erkek işi diye düşünür vs.. Ama en şikayet ettikleri mevzu da maç izlemelerine karışılması değil midir?? Bu erkekler ruh hastası mıdır? Hayır bi de kadınlara anlaşılmaz derler.. Ne mağnağğ??
Küçüklüğümden beri, hiçbir zaman çok fanatikliğe kaçmadan takımımı desteklemişimdir.. Tivitır'da nasıl Beşiktaş'lı olduğumu, bir flood olarak anlatmıştım.. Bilmeyenler ve yeniden dinlemek isteyenler için bir daha anlatıcam(not:birdaha dinlemek istemeyenler direk alt paragrafa geçsinler kfjdghj) 3(ÜÇ) abim olduğundan bahsetmiştim.. Küçük yaştan beri erkekler arasında yetişmem, hiçbir kız kardeşimin veya ablamın olmamasından mütevellit, biraz höt zöt biriyimdir.. Genç yaşımda; kasaturalarla, kelebeklerle, haydarlarla tanışmıştım jshgfjhs Neyse konudan çok sapmayayım.. Üç abimin, üçü de farklı takımlar tutuyodu. Büyük abim, koyu Fenerbahçe'liydi.. Gfb'lerde takılır, kendi topladığı ekiple, Fener'in şehir dışındaki maçlarına bile giderdi.. Aramız iyiydi, fakat çocuk olmamın verdiği -öpülmekten nefret etmek- durumu ve abimin lavabo pompasını aratmıycak tarzda sesli ve sulu öpmeleri yüzünden, sürekli ondan kaçardım hjsgfh Küçük abim, memleketine hıyanet etmeyen tek evlattı, Trabzonspor'luydu.. Tam bir Hami Mandıralı hayranıydı. O zamanlarda şifre koyulabilecek ne varsa, mutlaka 'Hami' koyardı jhgdjd Onunla aramız hiç iyi değildi(şu an bana yaşı en yakın olan o olduğu için, çok iyi anlaşıyoruz<3) Sürekli kardeşini sinir eden abi modeli vardır ya, heh işte bu, oydu(beni kıskanıyodu ;)) Abilerimin odası renk renk takım posterleriyle doluydu.. Çünkü, ortanca abim de Beşiktaş'lıydı..

O günden sonra maçları da beraber izlemeye başladık..Marşları beraber söylerdik falan.. Tabi kendisi evlenip barklandıktan sonra maçla falan pek ilgilenmemeye başladı hgsdsjd Keza büyük abim de öyle.. Bi tek Enbiş tam anlamıyla, hala Trabzonspor'luluk yaşıyor.. Trabzon'a taşındı, Trabzon'lu bi kız buldu, orda evlendi ve şu an hala orda yaşıyo..

.
Neyse işte, bunların hepsi beni kendi takımlarının taraftarı yapmak istiyordu ama en çok çaba sarfeden Zek(ortanca) abimdi.. Beni, Enbiş(küçük abim)'in eziyetlerinden korurdu hep..(hatta bi keresinde Zek abim, elinde kelebek çakıyla;"sokim mi bacağına sokim mi" diyerek beni eğlendirirken, yanlışlıkla çakıyı Enbiş'in bacağına saplamıştı hasdgf) O yüzden, her zaman diğerlerinden çok şansı vardı.. Bana en çok oyuncaklar vs alan abimdi. Merhametliğin kitabını yazabilecek merhamete sahipti(hayla öyle) Bi akşam eve geldi, üzerinde siyah bir mont vardı.. Sanırım Beşiktaş maçından geliyordu ve maçı Beşiktaş almıştı.. Yanıma geldi, insani bi şekilde beni öptü(büyük abimin aksine jghdhj) Sonra bana dedi ki; "Hangi takımlısın lan eşşolu?" ben de "banane" anlamına gelen bi takım hareketlerle cevap verdim.. Sonra elini sağ cebine atıp, koca bir avuç minik ve rengarenk toka çıkardı.. Gözlerime inanamadım! Bana, tişörtümün önünü kese gibi açmamı söyledi ve oraya doldurdu.. Daha onun şokunu atlatamamışken sol cebine attı elini ve bir kocaman avuç daha toka çıkardı!. Heyecandan gözlerim doldu, ağzımı açamıyordum.. "Bitmediiiii" dedi ve iç cebine elini sokarak bir avuç daha tokayı kucağıma bırakıverdi.. Gerçekten mest olmuştum. O yaşta bir çocuk başka neyle bu kadar mutlu olabilirdi, bilmiyorum.. Sonra tekrar sordu, "Hangi takımlısınnn???" ve adeta transa geçmiş bir şekilde "BEŞİKTAŞ" dedim..

Fırsatım oldukça maçları izlemeye çalışırım. Babamın dışarda maç izleme alışkanlığı olduğu için, evde lig tv vs yok.. O yüzden, lig maçlarını izleyerek takip edemiyorum. Anca tivitırdan ordan burdan işte.. Ama Beşiktaş'ın maçlarını izlemekten inanılmaz keyif alıyorum. Biraz fazla heyecan yapıyorum, kaçan gollere hatırı sayılır tepkiler veriyorum.. Bi maç golsüz biterse hayattan soğuyorum..vs vs.. Ama aşırıya kaçmayı da sevmiyorum. Misal, kimseyle maçla ilgili kavga falan etmem. Dünyanın en gerzekçe şeyi olduğunu düşünüyorum.. Yeri geldi mi kendi takımımla da dalgamı geçiyorum..Falan filan işte..
Zek abimin, taa küçüklüğümden beri bana, maça götürme sözü vardır.. Küçükken, korkusundan götürmezdi, ne olacağı belli olmaz diye.. Şimdi de eşşek kadar olduk hgdhds(kendisi şuvan, mali müşavirlik olmanın son evrelerinde..eğer hayal ettiği paraları kazanırsa, bi gün Vodefone Arena'da locada, karamel makiyatomu yudumlarken maçımı izleyebilirim belki jhgsjh) Hala tutmadı bu sözünü ve ben de henüz hiçbir maçı stadda izlemedim..
Vodafone Arena demişken; bugün de yeni stadımız, ilk maçımızla beraber asıl açılışını da yapacak inşallah.. ;) Hiç İnönü'de maç izlememiştim belki ama, yanından her geçtiğimde de fotomu çekmiş, selamımı çakmışımdır hani.. Umarım, Vodefone Arena'da, şöyle afilli bi Beşiktaş maçı izlerim.. Kendi semtimizde, kendi evimizde yaptığımız maçların tadını özlemiştik.. Ve şimdi gerçekten #EveDönüyoruz ...
Netice-i kelama gelince; BeşiktAŞKtır..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.